Guest Blogs
Mounira interview Deel 2 @JFK Magazine
Geboren 26 Juni 1985
Burgerlijke staat Getrouwd , zoontje Noah
Opleiding Studeerde aan de Acteursschool
Doorbraak Met haar rol van Marjana in SpangaS.
Carrière Speelde in bioscoopfilms en series als SpangaS op Survival, Carmen van het Noorden, Shouf Shouf, Van God Los, Flikken Maastricht.
Mounira presenteert voor Amsterdam Fashion tv, doet veel events/bedrijfspresentaties en werkt als model. *Tekst Willem Baars * Styling: Patricia Giesbers *MUA: Monique Brinkhorst *Fotograaf: Andy Tan *Edit: Alljan Moehamad *Kleding o.a Maison-PR * Assistentie: Zefanya Anindjola
En nu?
“Nu ben ik bezig met mijn eigen film. Dat klinkt misschien erg ambitieus, maar geloof me: die gaat er zeker komen. Ik heb een heel cool idee, dat over leuke multiculturele vrouwen gaat.Inmiddels heb ik al een voorschot van het Filmfonds voor die productie gehad, Gijs van de Westelaken (bekend van de Theo van Gogh-films) heeft zich als producent aan dit project verbonden, Bobby Boermans wordt de regisseur en Eddy Terstall is mijn schrijfcoach. Het gaat minimaal nog twee jaar duren voordat de film er echt is, maar dat gaat wel wat worden. Ik ben nu vooral bezig met netwerken en het vinden van sponsoren. Want een film maken kost uiteraard behoorlijk veel geld.”
Coole multiculturele vrouwen?
“Klopt.Ik vind namelijk dat multiculturele vrouwen en mannen in Nederlandse films en series bijna altijd verkeerd worden neergezet. Het is altijd erg stereotype, het zijn vrijwel nooit leuke open minded wereldburgers. De leuke vrouwen die net als ik van fashion en uitgaan houden, waar ik voor sta, die zie je nooit op tv. Ik wil gewoon iets meer kleur op tv en in tijdschriften en mede daarom doe ik deze shoot. Overigens ben ik Nederlands, maar ik voel me vooral wereldburger. Ik vind dat we allemaal uit een land komen en dat iedereen hetzelfde is. Maar in de media wordt toch altijd onderscheid gemaakt.”
Vind je dat buitenlandse mensen goed zijn vertegenwoordigd in Nederlandse films en tv-series?
“Nee die zijn zwaar ondervertegenwoordigd. Laatst op het filmfestival viel het Maryam Hassouni, een vriendinnetje van me, en mij op dat in bijna alle speelfilms die daar werden getoond, bijna alleen maar Nederlandse acteurs en actrices meespeelden. Bizar toch? Overigens ben ik daar niet verbitterd over hoor, ik zie het meer als een uitdaging om daar in de toekomst iets aan te veranderen. Dus wat dat betreft ben ik zelfs al blij dat er in de Plus-reclames een donkere jongen meedoet. Dat is in ieder geval al iets.”
Hoe zou dat komen, die ondervertegenwoordiging?
“Geen idee, maar ik denk wel dat het ermee te maken heeft dat veel van de makers en een Linda de Mol of Wendy van Dijk in dure huizen met een hek eromheen in ’t Gooi wonen en geen idee hebben wat zich echt in Amsterdam of Rotterdam afspeelt. En dan heb ik zelf van Arabische komaf nog geluk. Stel, je bent een Pakistaanse of Japanse acteur, dan kom je hier helemaal niet aan de bak. De enige keer dat je eens een Japanner in GTST ziet is als een scene zich in een sushi-tent afspeelt.”
Welke drie woorden beschrijven jou het best?
“Dat is een lastige vraag. Ik kan dat denk ik niet in drie woorden beschrijven. Ik weet dat ik enorme overlevingsdrang heb, dat ik heel gepassioneerd ben en ook dat ik vaak eenzaam ben. Als actrice moet je namelijk alles alleen doen. Castings, audities, en als je in een serie speelt en met je collega’s een tijd optrekt en met hen het gevoel hebt een vriendenband te hebben opgebouwd valt dat na de serie meteen weer uit elkaar. Daar moet ik elke keer weer heel erg aan wennen.”
Zou je zelf nog een clichérol van bijvoorbeeld een Tunesisch meisje aannemen?
“Nee, die tijd heb ik inmiddels wel gehad; ik heb dat in SpangaS gedaan. Daar heb ik heel erg veel van geleerd, maar het is nu gewoon tijd voor the next level. Te beginnen met deze allereerste eigen film, waarin ik vele malen meer van mezelf kan laten zien. Letterlijk en figuurlijk haha.